Thailand en de Filipijnen

Omdat ik nog niet genoeg vakantie had gehad, besloot ik last minute om nog 2,5 week naar Thailand te gaan. Vooral om hier een vriend uit Australië op te zoeken omdat hij na Azië terug naar Engeland gaat. Ter info, ik heb Brendan in januari in Brisbane ontmoet waarna we altijd veel contact gehouden hebben en hier en daar een weekend samen hebben doorgebracht.

Op de een of andere manier moet je in Australië altijd door 100 verschillende security checks en ik zag er waarschijnlijk uit alsof ik explosieven bij mij had want daar werd ik in Darwin ook op gecontroleerd. Aangekomen op het vliegveld van Bangkok waren er controles voor embolia. Nu weet ik niet precies wat hier de symptomen voor zijn maar aangezien ik met koorts en alles liep ben ik hier zo ongeveer doorheen gerend. Aangekomen in Bangkok voelde het als thuis komen. Er is zo goed als niks veranderd en heel erg leuk om hier weer rond te lopen. De eerste dag heb ik niks gedaan aangezien ik nog niet helemaal fit was. De volgende dag kwam Brendan aan in Bangkok en hebben we een rustige dag gehad aangezien de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. 's Avonds liepen we de straat van ons hotel uit om ergens wat te gaan eten en liep ik tegen Johnny aan, een vriend waarmee ik in Australië op de avocado farm heb gewerkt. Zo raar en toevallig dat we elkaar hier tegen kwamen maar zo leuk om hem weer te zien na zo'n lange tijd.

De volgende morgen zijn we met een tuk tuk langs verschillende tempels (big buddha, golden mountain en lucky buddha) gegaan, ook hier is niks veranderd. Natuurlijk moet je ook altijd even langs een tailor en sieraden/souvenir shop zodat de tuktuk chauffeur coupons krijgt voor gratis benzine. Bij de juwelier aangekomen werd ik na een minuut al gek. Je wordt continu achtervolgd en er wordt steeds hetzelfde herhaald. Ik heb op het puntje van m'n tong moeten bijten om er niet wat van te zeggen maar aangekomen bij de afdeling zilver zag ik toch wel leuke oorbellen die ik wilde hebben, gewoon simpele zilveren ringen. Hier werd ik ondertussen al door 2 mensen geholpen. Eenmaal de maat van de ringen gekozen kwamen er nog 2 medewerkers bij om deze in te pakken (voor iedereen die niet kan rekenen, ondertussen werd ik door 4 mensen geholpen) :eerst in een plastic zakje, daarna in een leuk, blauw stoffen zakje, vervolgens in een enveloppe die werd dicht geplakt en als klap op de vuurpijl kwam hier nóg een plastic zak omheen. De tranen liepen ondertussen al over m'n wangen en ik draaide me om, om niet in lachen uit te barsten maar toen Brendan mij aankeek en vroeg wat er mis was (hij dacht dat ik huilde) hield ik het niet meer. Ik voelde me heel erg gênant en asociaal maar ik kon gewoon niet meer stoppen met lachen. 4 mensen en zoveel verpakkingen voor de meest simpele oorbellen en zelf snapten ze niet waarom ik zo hard moest lachen. Ik denk dat je erbij had moeten zijn om dit te ervaren, want nu ik eraan terug denk en dit op schrijf rollen de tranen alweer over m'n wangen..

Na dit bijzondere bezoek hebben we ons laten afzetten bij de dierentuin van Bangkok. Heel bizar want er kunnen hier gewoon auto's naar binnen rijden, het is vol met entertainment, KFC is aanwezig en een supermarkt naast alle lokale eettentjes. Hier hebben we het nog geen half uur uitgehouden aangezien alle dieren er voor dood bijlagen en de conditie van de hokken zo slecht waren dat ik echt medelijden had met deze beesten. Wel hebben we kleine haaien gevoerd wat leuk was! Doordat het weer zo 'slecht' was in Thailand hebben we een nieuw plan gemaakt en out of the blue een ticket naar de Filipijnen voor de volgende dag geboekt.

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken om op tijd op het vliegveld aanwezig te zijn. Jammer dat we ons in de vertrektijd hadden vergist en uiteindelijk wel erg lang hebben moeten wachten. Maar beter te vroeg aanwezig dan te laat. Aangekomen in Manila, de hoofdstad van de Filipijnen met bijna 12 miljoen inwoners :o ) was het chaos en gigantisch druk. Ruim 1,5 uur in de taxi voor we in ons hotel aankwamen wat beloond werd met een kamer op de 11e verdieping en uitzicht over de stad. Hier aangekomen wilden we de stad wel weer zo snel mogelijk verlaten. Helaas is de Filipijnen niet echt een land voor backpackers wat het reizen van plek naar plek best lastig maakt. Uiteraard is niks onmogelijk maar alles gaat met openbaar vervoer (lokale bussen) wat betekend dat je duizend-en-een stops maakt en de geplande reistijd dus bijna 2 keer zo lang is. Daarnaast gaan er op sommige trajecten maar 1 bus per dag en als je dan een aansluiting mist heb je pech. Na lang wikken en wegen hadden we besloten om de bus naar Calatagan te pakken, volgens de website 3 uur maar in werkelijkheid 5 uur. In een soort van middle of knowhere werden we afgezet om vervolgens met een tricycle (scooter met zijspan) afgezet te worden bij White Castle Beach Resort, een resort wat zijn naam eer doet want het is echt een wit kasteel. Ik voelde
me nog net geen prinses maar het is zeker leuk om te kunnen zeggen dat je in een kasteel geslapen hebt :)

De volgende morgen hebben we een motor van het hotel gehuurd en hiermee door de omgeving gereden. Het dorpje is omgeven door bergen, een mooi landschap en dus een mooie trip. Het enige nadeel hier is dat de stranden nogal vies zijn en niet (kunnen) worden gebruikt om te zonnen en zwemmen. Dit zijn nog overblijfselen van een recente orkaan. Ook zijn ze overal nog bezig met het opbouwen en herbouwen van huizen en gebouwen. Verder hebben we een trip naar de vulkaan Taal gemaakt, ook wel 'an island in a lake, in an island, in a lake, in an island, in an ocean' genoemd. Probeer maar eens uit te vogelen wat ik hier precies mee bedoel.. Bij mij duurde het even voor ik het doorhad! Met een tricycle zijn we naar het dichtstbijzijnde dorp Lian gegaan, vanaf hier met een bus naar Takaya, vanaf dit dorp met een tricycle via de berg naar het meer om hier een boot naar het eiland te pakken. Aangekomen op het eiland had je de keuze om naar boven te lopen of door een paard of ezel gebracht te worden. Al met al was het zo'n 2,5 km dus makkelijk te lopen. Mooie wandeling gemaakt en eenmaal boven een geweldig uitzicht waar we hebben gepicknickt. Doordat het een actieve vulkaan is, kwam er overal stoom uit wat het lekker warm maakte :) we hebben redelijk lang boven op de vulkaan gestaan omdat het net begon te regenen toen we naar beneden wilden lopen. Zo goed voorbereid als ik altijd ben had ik geen droge kleren bij mij maar Brendan wel. Ik heb mijn kleren uitgetrokken en zijn shirt aangedaan wat voor mij een jurkje was. Heel wat blikken mogen ontvangen van de locals die me aankeken waar ik mee bezig was maar terug op het vaste land had ook ik droge kleren :)

Daarnaast is en blijft het natuurlijk ook een vakantie waar zwemmen, zonnen, relaxen, lekker eten en drinken bijhoort :)

Misschien is de Filipijnen wel het ergste land in Azië waar ik tot nu toe geweest ben. Ze plukken toeristen letterlijk kaal want je betaald voor werkelijk álles. Zo kwamen we aan op het eiland van de vulkaan en moesten we 50 pesos betalen als entree. Hier kan ik meeleven maar dan verwacht je ook dat je overal op de vulkaan rond kan lopen. Nou nee, wilde je naar het rode lava gedeelte moest je nog een keer 50 pesos betalen. En het ergste was nog toen we terug in de boot stapten en nogmaals 50 pesos moesten betalen omdat we de loopplank hadden gebruikt om in de boot te stappen. Werkelijk waar te belachelijk voor woorden. Ik bedoel het gaat hier niet om veel geld maar het principe slaat gewoon nergens op. En dit gebeurde niet alleen bij de vulkaan maar overal waar we kwamen. Dit en het feit dat het reizen hier zo lastig is heeft ons doen besluiten om terug naar Thailand te vliegen.

Zo goed georganiseerd als we zijn hebben we ons vliegticket een paar uur voordat het vliegtuig vertrok geboekt. We werden met een auto van het hotel naar het vliegveld gebracht wat zo'n 3 uur rijden was. We hadden redelijk haast om onze vlucht te halen en toen onze beste chauffeur ons bij de verkeerde terminal afzette brak er bij mij toch een klein momentje van paniek uit. Onze terminal lag 1 km verder en met de taxi kostte dit spoed ritje toch 650 pesos (a €12) voor nog geen 2 minuten. Maar we hebben onze vlucht gehaald :) vanaf Bangkok zijn we gelijk door gevlogen naar Chiang Mai wat in het noorden van Thailand ligt.

Hier aangekomen hebben we ingecheckt in het hotel en zijn we de omgeving gaan verkennen. We zaten redelijk buiten het centrum maar toch een leuke bar/club (white house) aan de rivier gevonden waar we de rest van de avond hebben gedronken. En ik weet het niet 100% zeker maar ik heb het idee dat ik hier vorige keer in Thailand ook ben geweest aangezien het me zo bekend voorkwam. De volgende morgen zijn we richting het centrum vertrokken om een scooter te huren.

Met de scooter zijn we naar de berg Doi Suthep-Pui gereden. Helemaal boven op deze berg staat het paleis van Chiang Mai. Nu verwacht je als je een kaartje koopt om naar binnen te gaan dat je ook alles kan zien. Maar nee hoor, het echte paleis werd gerenoveerd dus die konden we niet zien. Wat overbleef waren de tuinen en een water reservoir. Doordat we niet de juiste kleding droegen moesten we ook nog extra betalen om kleding te huren en dan is het wel een domper als je niet kan zien waar je eigenlijk voor komt. Dit hadden ze wel bij de ingang mogen zeggen, oftewel binnen 15 minuten stonden we weer buiten aangezien er niet veel aan was :) daarna zijn we doorgereden naar een waterval halverwege de berg en hebben we een paar stops gemaakt om van het mooie uitzicht te genieten. Vervolgens snel naar het hotel gegaan om om te kleden en naar het centrum te rijden voor een echte Thai Boxing avond.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste 2 wedstrijden door m'n vingers heb gekeken omdat ik het niet kon aanzien hoe die 'mannen' (Thaise mannen zien eruit als kleine jongetjes) elkaar letterlijk naar de grond sloegen. Brendan had hier geen last van en zat enthousiast met de rest van het publiek mee te schreeuwen. Een paar drankjes later en wat uitleg over de sport ging het bij mij iets beter. Vooral de laatste 'wedstrijd' was erg leuk om te kijken. 5 mannen in de ring, allemaal geblinddoekt en probeerden elkaar naar de grond te halen. De scheidsrechter was erg actief en zorgde ervoor dat de mannen elkaar konden vinden door ze naar elkaar toe te duwen. Wat hij waarschijnlijk niet verwachtte was dat hij af en toe zelf ook het mikpunt was haha

De volgende morgen zijn we van hotel verhuisd wat nog een heel avontuur was op de scooter met de backpack. Het scheelde niet veel of ik was er een paar keer door al het gewicht aan de achterkant afgerold :) ons 2e hotel zat meer in het centrum zodat we wat meer van de stad zelf meekregen. Deze dag weinig uitgevoerd.. Uitgebreid geluncht, op de scooter getoerd, bij het zwembad gerelaxt en voorbereid voor de volgende dag. Want we hadden een trip geboekt zodat we voor een dag Tarzan en Jane konden uithangen in de jungle. We werden vroeg opgehaald om vervolgens ergens naar de top van een berg te rijden waar ons avontuur begon. In totaal iets van 33 ziplines, met de langste afstand van 900 meter, abseiling, verschillende bruggen en trappen. Heel erg leuk om te doen maar halverwege kwam ik erachter dat je vooral niet over de veiligheid moet nadenken... Je zit aan 2 verschillende bevestigingen/touwen vast maar die samen zitten vast aan een en dezelfde bevestiging van je harnas. Mocht die bevestiging breken overleef je het alsnog niet. Wat dat betreft loopt Thailand qua veiligheid nog steeds een beetje achter op Europa. Dat terzijde, het was een onwijs leuke ervaring om als Jane door de jungle te slingeren op gigantische hoogtes met mooi uitzicht!!!

Na deze actieve dag was het tijd om een ochtend naar de tijgers te gaan. Net iets buiten Chiang Mai ligt het Tiger Kingdom waar we met de scooter heengereden zijn. Hier aangekomen kon je kiezen uit verschillende tijger pakketten. Uiteindelijk gekozen voor het complete pakket wat inhoud dat je in de hokken van de tijgers van alle leeftijden mag. Alle grote formaten heb ik 2 jaar geleden al gezien en gedaan dus dat was leuk maaaaar niet zo leuk als de baby tijgertjes!!! Die heb ik de vorige keer niet kunnen zien en des te leuker dat we dat nu deden. Super super schattig maar al wel met scherpe klauwen en tanden. Brendan heeft een GoPro en dat was wel een interessant speeltje. Zo lang als het mocht hebben we de baby's gek gemaakt met de GoPro door deze op de stok rondjes etc te laten draaien waar hele grappige filmpjes uitgekomen zijn! Daarna zijn we doorgereden naar een apen park oid. We zijn naar binnen gelopen en zagen direct dat deze arme beestjes vastgeketend zaten. Na 1 minuut werd er omgeroepen dat de show begon. Ik hou er helemaal niet van als dieren een show moeten geven en was er dan ook gauw klaar mee toen een aap een bal in een basketbalnet moest gooien. De verzorgers gooiden de ballen aan maar zo hard dat het tegen hem aankwam en hij bijna elke keer omviel. Gelukkig dacht Brendan er net zo over en zijn we weggelopen. Al met al zijn we hooguit 5 minuten binnen geweest wat 5 minuten te lang is geweest. Na dit avontuur hebben we onze weg vervolgd en zijn gaan touren opzoek naar een waterval. Uiteindelijk zijn we bij een 5 sterren resort terecht gekomen met de mooiste locatie. We liepen naar binnen om te kijken of we iets konden drinken en het resort lag aan de waterval waar we heen wilde. Hier hebben we de rest van de middag doorgebracht.

Ik ben helemaal fan van de website www.agoda.com op deze websites worden onwijs goeie deals voor hotels aangeboden. Vrijwel al onze hotels hebben we via deze website geboekt, met kortingen oplopend tot iets van 70%. Zo hebben we de laatste 4 nachten in een 4 sterren hotel doorgebracht wat echt wel even luxe was als je bedenkt dat ik voor dezelfde prijs in een hostel in Australië slaap, alleen dan met nog 9 anderen en deel je de badkamer met de hele verdieping...

Nadat we in ons luxe hotel gesetteld waren, hebben we de scooter terug gebracht en hebben we een paar trips voor de dagen erna geboekt. De rest van de dag en de dag erna hebben we een beetje bij het zwembad doorgebracht en op een fiets door Chiang Mai gereden. Geloof het of niet maar er was een sportschool in het hotel en zelfs daar heb ik een uur doorgebracht!!

Woensdag was het tijd voor onze Thaise kookcursus. Zodra we bij de koolschool aankwamen zijn we naar een markt gereden waar we uitleg hebben gehad over de verschillende ingrediënten die tijdens het koken gebruikt worden. Daarna begon het pas echt... In totaal hebben we 6 verschillende gerechten gemaakt. We begonnen met een soep, curry paste en vervolgens de curry zelf. Daarna pad thai gemaakt en als laatste loempia's en sticky Rice with mango. Nomnomnom heel lekker allemaal maar zoveel! Aan het einde van de dag kon ik nog amper bewegen omdat ik zo vol zat. Nadat we uitgebuikt waren zijn we het centrum ingelopen voor een massage.

Donderdag, tevens onze laatste dag, hadden we een actieve trip gepland: een hike and bike tour. Toen ik de flyer zag leek het mij een leuk idee om dit te doen. Eerst een beetje door de berg wandelen en vervolgens op een fiets naar beneden. Aangekomen op de berg kwam ik er al snel achter dat dit toch wel even iets anders lag. Het 'wandelpad' was niet erg breed en er waren nogal wat obstakels van omgevallen bomen etc. Dit resulteerde erin dat ik in no time viel doordat m'n voet vast zat in een soort klimop terwijl ik over een boomstronk sprong.... Het weer hielp ook niet mee want het miezerde de hele dag. Na een pittige wandeling van 2 uur (10km omhoog) was het tijd voor onze eerste lunch om vervolgens op de mountainbike te stappen. Nu heb ik dit nog niet eerder gedaan maar ik dacht dat doe ik wel even. Niet dus... De paden waren onwijs glad door de regen, redelijk stijl en heel erg hobbelig. Na een paar minuten was ik er al klaar mee maar omdat deze trip mijn idee was kon ik niet klagen en moest ik het van mezelf afmaken. Ergens halverwege ging ik iets te hard (voor mijn doen aangezien ik als een oma reed) door de bocht zodat m'n achterwiel wegglipte op de stenen en heeft een boom mijn val gebroken. Op een schaafwond en een blauwe enkel na heb ik er niks meer aan over gehouden. Beneden aangekomen was ik toch wel blij dat het erop zat en ik zal niet snel weer op een mountainbike stappen. Ik was blij dat er nog een Chinees meisje mee was die, ik weet niet hoe het kan, maar nog langzamer als mij was. Gelukkig stuurde onze tourguide Brendan steeds vooruit zodat hij zijn gang kon gaan en ook een leuke dag heeft gehad. In het hotel aangekomen ben ik knock out gegaan door deze dag.

's Avonds hebben we voor de laatste keer Thais gegeten, een paar box wedstrijden gezien en wat drankjes gedronken. Helaas heb ik met pool nog steeds niet kunnen winnen maar het scheelde niet veel meer. Om onze vakantie af te sluiten zijn we naar het dak van ons hotel gegaan om hier wens lampionnen aan te steken. 2 jaar geleden is mijn wens met een wens lampion uitgekomen dus fingers crossed dat ook deze wens uitkomt!!

Aan al het leuks komt een eind, oftewel donderdag ochtend was het tijd om Chiang Mai te verlaten en naar Bangkok te vliegen. Op Bangkok heb ik helaas afscheid moeten nemen van Brendan omdat hij naar Vietnam vloog. Heel erg jammer aangezien we een super leuke vakantie hebben gehad die veel te snel voorbij is gevlogen! Maar ik wist dit van te voren en hoe langer je met iemand samen bent hoe moeilijker het afscheid is maar dat hoort nu eenmaal bij het reizen. Nadat hij vertrokken was heb ik nog 6 uur op het vliegveld moeten wachten voordat mijn vlucht naar Melbourne vertrok. Na een vlucht die voorbij vloog kwam ik aan in Melbourne. De temperatuur is hier wel iets kouder (lees lange broeken en truien weer) dan ik gewend ben van de laatste weken, maar dat went hopelijk snel. Het is het begin van de zomer dus het kan alleen maar beter worden, alhoewel het hier een beetje hetzelfde klimaat als in Nederland is. Het kan overdag heerlijk warm zijn en om 6 uur ineens heel erg afkoelen :/ Ik ben zo goed als door al mijn geld heen dus snel opzoek gegaan naar een baan om de rekening weer aan te vullen! Op zaterdag heb ik misschien 10 e-mails verstuurd met mijn cv en op dinsdag had ik een sollicitatie waar ik gelijk ben aangenomen. Het is een baan in een cafe/restaurant dus ik ben helemaal blij :) snel weer geld verdienen en sparen zodat er een volgende trip gepland kan worden!!!