Darwin-->Alice Springs-->Adelaide-->Melbourne II

Om heel eerlijk te zijn ben ik nog nooit zo blij geweest om een plaats te verlaten.. Ik wil niet onrespectvol zijn maar Alice Springs is om zo te zeggen een erg unieke plaats. Op het moment dat we aankwamen werden we gewaarschuwd om vooral niet na 10pm alleen over straat te lopen doordat het er een beetje crimineel is. Prima, we zijn met een grote groep dus geen probleem. Uit eten geweest wat een regelrechte ramp was. Na een uur en 15 minuten wachten werden eindelijk mijn spareribs gebracht. Nu klaag ik nooit want ik weet hoe vervelend het kan zijn maar dit was onmogelijk om te eten. De chef kwam uit de keuken om met mij en een andere jongen te praten en kwam op met allemaal smoesjes die er voor mij niet toe deden. Het ging mij niet om het feit dat ik zolang heb moeten wachten of dat er geen bestek was maar om het feit dat ik bijna m'n tanden brak toen ik het probeerde te eten, en nee ik zat niet op de botten te kauwen! Goed, geld terug gekregen en nog een drankje gedaan. Daarna een van de meiden met z'n alle terug naar het hostel gebracht. Zodra we de deur van het restaurant uitliepen en naar rechts begonnen te lopen stonden er 3 abo's op en achtervolgde ons, niet echt fijn maar een onverwachte oversteek deed hun stoppen. De volgende dag een beetje rondgelopen en wat dingetjes gekocht in het centrum. Het is gewoon de hele atmosfeer hier wat mij een ongemakkelijk gevoel geeft. Abo's zitten overal, in groepen in het midden op de stoep, schreeuwen allemaal en ruiken niet erg fris.
's Avonds uit eten geweest wat erg lekker was. Op het moment dat we klaar waren hoorden we een auto buiten voorbij scheuren en rende de manager naar buiten. Wij werden verzocht om naar de achterkant van het restaurant te gaan aangezien er een persoon in een auto 'crazy' ging. Vroeg of we het restaurant konden verlaten maar we werden geadviseerd om nog even binnen te blijven aangezien dat persoon donuts aan het rijden was en probeerde mensen op het voetpad te raken. Te bizar voor woorden en wat bezield sommige mensen denk je dan?!

Een nieuwe tour betekend een nieuwe groep, 9 van mijn vorige tours zitten in deze plus nog 11 anderen. Tot nu toe heeft elke tour wel iemand van 60+ gehad en dan vraag je je af waarom zij een backpackers tour boeken als er ook speciale ouderen tours bestaan maar goed. Zij kunnen de hitte gewoon niet aan en zoals tijdens de vorige tours, is dat ook nu het geval. Vervelend voor hun maar ook voor ons aangezien er continu geklaagd wordt..

Tijd om Alice te verlaten!! De aankomende 6 dagen wordt er zo'n 2600 km afgelegd oftewel weer vroege en lange dagen. Vanaf Alice was een Camel farm onze eerste stop. Tot een paar maand geleden heb ik niet geweten dat er kamelen in OZ leven maar deze zijn jaren, jaren geleden vanuit het midden oosten overgebracht en schijnen een van de sterkste/beste kamelen ter wereld te zijn. Uiteraard moest kameel rijden even uitgeprobeerd worden en het was hilarisch, 2 kamelen met 4 meiden erboven op hobbelend. Nu heb ik niet al te veel vet op m'n kont zitten dus het zitje was niet erg comfi. Vooral toen we een sprintje naar de start trokken, al kwamen we aan met tranen in onze ogen van het lachen. Vervolgens moet dat beest weer door z'n knieën wat de kameel naast mij heel rustig en voorzichtig deed. Mijne was aan de beurt en deed dit hele gebeuren binnen een seconde waardoor ik nog ergens in de lucht hing en dat beest al op de grond lag. Tourguide heeft een prachtige foto van mijn gezichtsuitdrukking die vooral niet gedeeld gaat worden :) Aangekomen bij het kamp alles opgezet om vervolgens voor een makkelijke wandeling te gaan in Kings Canyon. In plaats van tenten slapen we nu in 'swags'. Dit is een soort slaapzak waar een dun matras in zit... Je hoofd steekt naar buiten dus je slaapt letterlijk in de open lucht! Ik was er niet zeker van hoe dit zal bevallen met alle insecten, spinnen, slangen dingo's en al het andere wat hier allemaal leeft, maar ik heb meer geslapen dan ik verwacht had. Vooral omdat je zulke lange dagen maakt, druk bent, veel loopt ben je helemaal gesloopt aan het einde van de dag. Onwijs veel sterren aan de hemel dus een mooi zicht net voordat je in slaap valt.

Om 3.45am(!!!!!!) ging onze wekker om vervolgens om 4am aan het ontbijt te zitten. Deze ochtend werd gebruikt voor een 6km hike in Kings Canyon. Ik ben er ondertussen aan gewend om niet 100% voorbereid te zijn dus ook hier was dit het geval. Waar iedereen een goeie rugtas bij zich heeft, heb ik alleen een handtas bij me, daarnaast een grote zonnehoed ipv een petje. Erg handig maar niet tijdens een hike maar ik heb de perfecte oplossing gevonden en kan m'n tas op m'n rug als een soort rugzak dragen dus het probleem is opgelost :) hierdoor wordt ik ook wel de 'most glamorous hiker' genoemd en de meiden lachen er allemaal om. Dit gezegd te hebben, tijdens de hike was ik de eerste persoon die boven was en daarnaast niet buiten adem zoals iedereen die mij volgde. Gedurende deze mooie hike continue voorop geweest, werd gevraagd niet te snel te gaan want niemand kon het bijhouden en kwam als eerste beneden aan. Iedereen kan lachen maar trek me er niks van aan :) Na deze intense hike zo'n 3 uur gereden naar Uluru waar we rondom de 'Big Red Rock' hebben gelopen á 10km in 40 graden! Erg bijzonder om deze enorme steen eindelijk in het echt te hebben gezien. Vervolgens naar een punt gegaan vanwaar we de zonsondergang goed konden zien. Bijzonder was dat de rock gedurende de ondergang continu van kleur veranderd. Onze tourguide was goed voorbereid en toverde allemaal hapjes tevoorschijn en de eski waar al onze alcoholische versnaperingen inzitten.

De volgende morgen hebben we uit mogen slapen tot 4am. Deze nacht heb ik beter kunnen slapen in de swag als de nacht ervoor dus ik was fris en fruitig. De ochtend begonnen met een zonsopgang naast de rock. Gigantisch mooi en met onwijs veel verschillende kleuren! Vervolgens doorgereden naar Kata Tjuta voor een andere hike. Hierna was het tijd voor een andere wandeling met wat geschiedenis over de abo's die hier gewoond hebben. Wat het was deze dag weet ik niet, maar ik kon de hitten en de miljoenen vliegen niet aan. Ondanks dat we allemaal met een vliegennet lopen, presteren ze het nog steeds om hier onder te komen en alsnog in je ogen te kruipen. En als je ruim in de 40graden loopt zonder schaduw en een hongerige maag werkt dat niet echt mee met je humeur. Gelukkig was er na lunch niks gepland dus zodra we bij het kamp aankwamen een paar boodschappen gedaan, cider gepakt en bij het zwembad gerelaxt voor de rest van de dag. Zonsondergang hebben we vanaf een andere lookout gekeken en was bijzonder om te zien, maar niet zo mooi als de zonsopkomst was!

Ik snap hier weinig van het weer, in de ochtend is het een beetje fris, gedurende de dag gigantisch heet (+/-40), zelfs als we naar bed gaan is het nog 33 graden en binnen 2 a 3 uur is het zo koud dat je neus er bijna afvriest. Met zo koud bedoel ik rond de 20 graden wat voor Nederlandse begrippen niet koud is maar voor mij betekend dit half zo warm als wat het gedurende de dag is dus koud!

Ook de volgende morgen ging de wekker om 3.45am. Dit keer voor een land reis naar Coober Pedy, ook wel De Opal hoofdstad ter wereld genoemd. Een emotioneel moment toen we bij de border Northern Territory en South Australia aankwamen. SA was de laatste staat wat ik nog moest bezoeken, dus nu kan ik vol trots zeggen dat ik in elke staat en territory van Australië ben geweest!!

Coober Pedy is een stad die door mijnwerkers lang geleden onder de grond gebouwd is om de hitte die hier heerst tegen te houden. Aangekomen in ons underground bunkhouse spullen snel neergezet en doorgegaan naar een mijn en een mijnwerkershuis voor een rondleiding. Daarna kon er geshopt worden en je raad al wat er gebeurd als je mij in een juwelier neerzet, op dat moment ben ik net een ekster.. Ik zag zoveel dingen die ik wilde hebben maar heb me in kunnen houden en maar 1 ring gekocht als aandenken, en dat is maar goed ook want ik wilde daarna wat in de supermarkt kopen en dat werd declined, whoopsie! Hierna naar een koppel gegaan die een winkel runnen en tevens wilde kangoeroes opvangen waarvan de moeder is verongelukt. Een kangoeroe van nog geen 3 maanden gezien en het grappige is, zij zijn nog zo goed als naakt en zien eruit als een kleine alien, aaaaah soooo cute!! s' Avonds een underground pub ingegaan wat een bijzondere ervaring was en weer een item van mijn bucketlist afgetikt :)

De volgende morgen hebben we mogen uitslapen tot 5.45am, ontbeten en in de bus onderweg naar Flinders Range. Onderweg gestopt in Woomera wat de thuishaven van raketten is. Vanaf de weg zagen we er een in de lucht, cool om te zien. Aangekomen in Flinders Range naar de top van de berg gegaan voor een leuke uitdagende wandeling langs een creek. Nu aan het einde van de trip begin ik het zat te worden om continu op iedereen te moeten wachten, honderdduizend keer moeten stoppen omdat mensen niet van steen op steen konden stappen. Maat het voor mezelf wat leuker gemaakt door zig-zagend door de creek te gaan.

Tijdens de trip van noord naar zuid kom je gigantische vrachtwagens tegen, hier worden ze 'road trains' genoemd en zo zien ze er ook uit. Neem een gemiddelde Nederlandse vrachtwagen en plak daar nog 3 a 4 cabines aan vast en dat is wat ze hier rijden. Mij een raadsel hoe ze parkeren of keren en ze moeten kilometers voor een afslag al afremmen.

Vanaf Flinders Range zijn we de volgende morgen door gereden naar een winery om zo'n 15 verschillende wijnen te proberen, nomnomnom!!! En daarna was de tour alweer over. Ondanks dat het een geweldige tour was, was ik blij dat de tour over was en ik kon doen wat ik wil en wanneer ik dat wil! Aangekomen in adelaide in het hostel gerelaxt, uit eten geweest en spullen gepakt voor de volgende morgen. Al vroeg vloog ik naar Melbourne om hier een paar vrienden op te zoeken. Na een paar ontspannende dagen, niet veel meer gedaan dan gegeten en gedronken, in Melbs was het tijd om terug naar 'huis' te gaan. Nooit gedacht dat ik Brissy als thuis zou zien maar zodra ik over Brissy vloog voelde het als thuiskomen. Brendan kwam mij van het vliegveld halen en zijn we snel naar huis gegaan om wat spullen in te pakken voor het weekend. We hebben het weekend doorgebracht in Montville, een klein schattig dorpje een uurtje ten westen van de Sunshine Coast. Dit dorp ligt in het midden van National Parks en rainforst in dus veel resorts die 'treehouses' aanbieden. Helaas voor ons waren die allemaal al bezet dus hebben we een cottage gehuurd. Erg knus met een openhaard in de woonkamer :) lekker relaxed, naar een lookout gegaan, een wandeling en een waterval bezocht.

De allerlaatste dagen in Australië zijn voorbij.. Morgen ochtend verlaat ik na 2 geweldige jaren dit prachtige land. Ondanks dat ik blij ben om Tom morgen te zien en de rest van de familie en vrienden in een paar weken maakt het me ook erg verdrietig.. Nooit gedacht dat ik zo van een land kon houden en zo snel aan een andere leefgewoonte kon wennen...

Tot snel lieve mensen xxx