Tassie

Na surfcamp en mijn laatste update zat ik zonder plan en accommodatie. Een beetje doelloos zat ik zaterdagochtend in het wake up hostel om te bedenken wat ik wilde gaan doen. Uiteindelijk naar het kantoor van UltimateOz gelopen en daar een tour en ticket naar Tasmania geboekt. Dit leverde nog wel even problemen op omdat mijn limiet op mijn creditcard op was. Na veel pijn en moeite via mijn normale rekening kunnen pinnen en mijn tickets kunnen betalen. Zondagochtend vloog ik naar Hobart. Daar aangekomen probeerde ik te pinnen om de shuttlebus naar het centrum te nemen. Maar nee hoor, ook op mijn gewone kaart had ik al mijn daglimiet bereikt. Ik kon wel huilen met 3 niet werkende pinpassen en vrijwel geen contant geld. Al mijn kleingeld bij elkaar gesprokkeld en gelukkig had ik precies genoeg om de shuttlebus naar mijn hostel te nemen. Daar aangekomen moest ik nog een uur wachten om in te checken omdat ik niet eerder geld kon opnemen. Niet echt een top begin van deze reis maar dan kan het alleen maar beter worden! In mijn kamer gelijk een meisje ontmoet met wie ik dezelfde dag naar het tasmania art museum and history gallery ben geweest.

Maandag ging mijn wekker vroeg om mount Wellington te beklimmen. Een berg van ongeveer 1270 meter hoog en verschillende routes om boven te komen. Dominique en ik namen de moeilijkste route en geloof het of niet maar in 2 uur stonden we boven op de berg. Wat een uitzicht, ook tijdens het lopen! Tassie heeft echt een gigantisch mooie natuur en het is fijn om even uit de stad weg te zijn en hier van te genieten. Best wel moe besloten we om niet naar beneden te lopen maar om een lift te regelen. Een vriendelijk gezin uit Maleisië heeft ons meegenomen en afgezet bij ons hostel.

Dinsdag ben ik naar een whisky proeverij geweest. Deze brouwerij is de eerste die op Tassie whisky produceerde en dat nog steeds doet. Whisky had ik nog nooit echt geproefd en ik weet nu ook waarom. Gadverdamme wat is dat vies! Het is iets dat je moet leren drinken maar niet voor mij is weggelegd.

Woensdag ben ik naar MONA geweest: Museum of Old and New Art. Normaliter ben ik geen museum fan maar dit is echt heel erg leuk. Mede omdat veel interactief is. Er is bijvoorbeeld een trampoline die geluid maakt zodra je erop springt, pingpong tafels, televisie zitjes, schilderijen etc. etc. En dan verschillen de kunstwerken van het jaar 2013 tot aan honderden jaren terug. Heel erg leuk en interessant!

Donderdag begon mijn roadtrip door Tassie. 7 am werd ik opgehaald om vervolgens op nog 10 plekken te stoppen om andere op te halen. Erg comfi is het busje helaas niet. Het gammelt aan alle kanten en met wat bulten en gaten in de weg en plankgas kan je je voorstellen dat het niet altijd even fijn is. Maar goed, de eerste stop was Russell Falls in MT Field National Park. Een mooie wandeling gehad, de hoogste bomen ever gezien en geëindigd bij een waterval. De volgende stop was Lake St. Claire. Het diepste meer van Australië (167 m) Helaas is het weer in Tassie net zo slecht als in Nederland en als je op een plek komt waar het 300 dagen per jaar regent hadden we pech dat het uitzicht niet zo mooi was. Hoogstwaarschijnlijk als je het allemaal opzoekt op Google vindt je mooie zonnige foto's. Daarna naar Nelson Falls geweest, een gigantische waterval welke niet goed is voor je camera ;) de dag hebben we afgesloten met een bbq in het hostel.

Vrijdag begon nogal regenachtig en met een wandeltocht van 3 uur voor de boeg is dat niet heel leuk wakker worden. In het regenwoud viel de regen enigszins mee en gelukkig had ik mijn über sexy one size fits all regenjas aan. In dit regenwoud bezochten we de Montezuma falls. Doordat het regende was de waterval gigantisch en vanaf een brug hadden we een waanzinnig uitzicht. Gelukkig kwamen we er na die tijd achter dat de brug gemaakt was voor max 2 personen en stonden wij er met 10 op :) Vervolgens ging de tocht door naar de Henty Sanddunes. Het zand van deze duinen verplaatst zich langzaamaan over het regenwoud waardoor de bomen afsterven en je alleen de toppen nog uit het zand ziet steken. Erg bijzonder om te zien. De dag afgesloten met een wandeling over Ocean Beach en door Strahan.

Zaterdagochtend om 6am vertrokken we naar Cradle Mountain. Het was even klimmen en koud maar het uitzicht was fantastisch!! Ik heb geen last van hoogtevrees maar als je over een smal pad loopt met een diepe afgrond en niks stevigs hebt om aan vast te houden is dat toch wel even slikken. Vervolgens onze weg voortgezet naar Sheffield. Een klein schattig dorpje met maar een paar winkels. Hier een stop gemaakt bij fudge and Good coffee. Echt onwijs lekkere home made fudge gegeten. Daarna doorgereden naar Launceston waar we hebben over nacht.

Zondagochtend om 8 uur een wandeling gemaakt door Cataract Gorge in Launceston. Ondanks dat het zo vroeg was, was er al veel leven op straat. Vervolgens doorgereden naar Legerwood. Dit zijn uit bomen gehakte monumenten die voor bepaalde mensen uit het leger van de eerste wereld oorlog zijn gemaakt. Daarna was het tijd voor een lunch en wandeling door St. Helens, dit was ook weer een leuk klein dorpje. Met een volle maag zijn we naar Bay of Fires gegaan om vervolgens 2 uur op het strand in de zon te vertoeven. De tocht voortgezet naar Bicheno waar we pinguïns hebben gespot en hebben overnacht. De pinguïns waren lief en schattig en ik had er nogal wat die mijn schoenen interessant vonden. 6 pinguïns sterk hadden mijn voet omsingeld. Helaas mochten er geen foto's gemaakt worden. Achteraf vind ik het wel zielig. Die beestjes kunnen geen een avond rustig naar hun nest op wal zonder dat er met licht op ze geschenen wordt en er tientallen toeristen naar ze staan te kijken. Maar goed dat hou je toch altijd wel.

Maandag begon de dag erg zwaar. We gingen naar Freycinet National Park om vanuit daar Wineglass Bay te bewonderen. En om het mooiste uitzicht te krijgen mochten we eerst MT Amos beklimmen. Wat een tocht was dit: zo goed als stijl omhoog langs de rotsen. Ik voelde me echt even een dier want ik had mijn beide handen en voeten nodig om veilig naar boven te klauteren. En omhoog betekend dus ook via dezelfde weg naar beneden. Het was AMAZING!!! Het uitzicht maar de tocht zelf ook. Hoewel sommige stukken ook wel eng waren, zal ik deze trip zo weer over doen. Na deze inspannende ochtend was het tijd voor wat ontspanning. Op naar Bonorong Wildlife Sanctuary voor de Tassie Devils. Dit is een Wildlife park dat 24/7 klaar staat om gewonde of verlaten dieren op te vangen. Hier wombats, Devils, koala's, kangoeroes en wel soorten vogels gezien.

Dinsdag begon de dag met een wandeling door Richmond. Een klein dorpje met de oudste brug ter wereld of oudste brug van Australie. Doordat ik zo goed luisterde ben ik dat vergeten :). Vervolgens door gegaan naar Tasman Peninsula en geëindigd in Port Arthur Historic Site. Dit is een oude gevangenis van vroeger. Geschiedenis is niet helemaal mijn ding en vond dit dus ook niet zo interessant. Het weer was wel goed dus daar lekker in een tuin gezeten.

De laatste 2 dagen in Tassie heb ik niet heel veel bijzonders gedaan. Een beetje rondgelopen, gewinkeld en naar de Cadbury Chocolate Factory geweest. De chocolate factory was hilarisch. Het kostte ons een uur met de bus om er te komen, we zijn vervolgens hooguit 15 minuten binnen geweest om een presentatie te kijken en chocolade te kopen om vervolgens weer een uur terug in de bus te moeten. Sinds 6 jaar worden er geen rondleidingen meer gegeven. Toch iets andere informatie als de lonley planet vermeld en wat het informatie centrum mij telefonisch meldde. Goeie verspilling van de ochtend geweest dus ;)

Al met al heb ik 2 onwijs (voor mij) sportieve en leuke weken achter de rug. Voor iedereen die nog eens van plan is om naar Australië te gaan, ik raad echt aan om minimaal een week naar Tasmania te gaan!

Voor mij is het nu tijd om terug naar Sydney te gaan om daar kerst en oud en nieuw te vieren